انواع آسیبهایی که در صخره نوردی اتفاق می افتد بیشترین نگرانی برای کسانی که در صخره نوردی تازه کارند, احتمال آسیب, بخصوص به انگشتان و دستها است. تکرا ر و شدت صدمات در صخره نوردی به بسیاری از متغیرها بستگی دارد, مانند تجربه, موقعیت صخــــره نورد( حرفه أی, تازه کار ), نوع صعــود, اقدامــات پیشگـــــرانه أی که به عمل آمده است و معالجات و مراقبتهای انجام شده بعد از جراحت . متداول ترین صدمات در صخره نوردی در پائین ذکر شده اند. مشــــــکلات ( حفــره آرنجی ) Cubital Fossa وقتی اتفــاق می افتد که در حین کشیــدن وزن بـــدن به بالا,, فشـــــار در عضلات Brachialis و Biceps Brachii قرار دارد. این می توانــد در تاندونهای اتصال دهنــــده عضله منجر به آسیب و التهاب شود. ( شکل 1 ) التهاب غضروف کناری(آرنج ) Lateral Epicondylitis, التهـــاب خارجی ترین تاندونها است که عضلات ساعــد دست را به آرنــــج پیونـــد میدهد این تاندونها به دست اجازه کشیده شدن می دهند. ( شکل 2 ) آسیب دیدن لیگامان کششی همراه انگشت لیگامـــان کششی برای حمــــایت از مفصـــل انگشتــــان است (لیگامانها بافتهایی هستند که استخوانها را به هم متصل می کنند). آسیب به این لیگامانها, معمولأ در اثر گرفتن کمـک مورد نیاز از یک انگشت, برای تحمل در صد زیادی از وزن بــــدن حادث می شود. Interphalangeal (IP ) Effusion مفصل, یک التهاب مفصل انگشت و ازدیاد مایع در کپسول مفصلی است که می تواند به بیمــــاری آرتریت بیانجامد. ( شکل 3 ) انگشت صخره نوردان ممکن است در قسمت قرقره أی تاندون خم کننده, تاندونهای محصور کننده و حفاظت کننده أی که مفصل انگشتان را به هم متصل می کنند آسیب ببیند. (شکل 4 ) سندروم تونل کارپال, وضعیتی است که در 25% از صخره نوردان دیده می شود که در آن عصب مدیان Median دست, تحت فشار قرار می گیرد و ایجاد درد و بیحسی می کند. ( شکل 5 ) آسیبهای سقوط ممکن است صرفأ از بودن در ارتفاعات بالا ناشی شود که می تواند روی قدرت قضاوت و هماهنگی دست و چشم اثر بگذارد و یا ممکن است از توجه کامل نداشتن به صعود و به کسانی که با شما صعود می کنند, ناشی شود. عمومأ در کوهنوردانی که سقوط کرده اند, شکستگی های استخوان های زانو و استخوان ساق پا دیده شده است. در بعضی موارد سقوط می تواند به آسیب دیدگی شدید سر, گردن و پشت منجر شود و در نتیجه باعث ضعف قوای جسمانی و مرگ گردد. آیا این آسیبها قابل پیشگیری هستند مانند تمام ورزشها, کار کشیدن بیش از حد, از یک قسمت از بدن, می تواند منجر به آسیب شود. رعایت اقدامات پیش گیرنده, مانند استفاده از تکنیکهای صعود, که در یک زمان, فشار زیادی روی یک دست یا انگشت, نمی آورد, می تواند در جلوگیری از آسیبها نقش مهمی بازی کند. بسیاری از سالنها( باشگاهها ) در امکانات صعودشان از گیره های بزرگی استفاده می کنند که به شما اجازه می دهد در حالی که فشار کمی روی انگشتانتان وارد می کنید, گیره های خوبی را بگیرید. صعود کنندگان باید بین صعودهایشان وقفه هایی برای استراحت و برگشت به حالت طبیعی ( تجدید قوا ) ایجاد کنند. به خاطر داشته باشید دوره های تکنیکی و تکنیکهای مربوط به صخره نوردی بسیاری وجود دارند که قبل از انجام حتی ساده ترین صعودها باید به خوبی آموخته شوند. صخره نوردان تازه کار باید با صعودهای ابتدایی و پایه أی شروع کنند, مانند تمرین سنگ کوتاه, (صعود افقی و فقط چند متری بالاتر از زمین ) و تمرینهای شان را تا رسیدن به صعودهای کاملأ حرفه أی مانند سرطناب شدن در مسیرهای بلند با درجه سختی بالا ( صعود روی دیواره های طبیعی که صدها متر از زمین فاصله دارد ) ادامه دهند. یک راه خوب برای حرفه أی شدن در این صعودها تمرین در باشگاه منطقه خودتان است آنجا می توانید دیواره های مختلف برای رده های مهارتی مختلف پیدا کنید: دیواره های مبتدیان با گیره های نزدیک به هم, دیواره های مشکل تر با گیره های پراکنده تری که صعود کنندگان را به چالشهای بیشتری دعوت می کنند. فواید صخره نوردی صخره نوردی می تواند به وسیله بیشتر گروههای سنی انجام پذیرد و بدن سازی کاملأ خوبی را ارائه می دهد زیراکه بیشترین گروههای عضلانی را در بر می گیرد. صخره نوردی می تواند به شما در ساختن اعتماد به نفستان, مهارت در حل کردن مشکلات, تقویت و بالا بردن تمرکز ذهنیتان کمک کند. هزینه تجهیزات لازم برای یک صعود کننده تازه کار در حدود 300 دلار است. شما می توانید با پیوستن به باشگاه صخره نوردی منطقه تان یا تماس با یک مربی باتجربه صخره نوردی طبیعی در مورد این ورزش بیشتر فرا بگیرید
انواع آسیبهایی که در صخره نوردی اتفاق می
افتد
بیشترین نگرانی برای کسانی که در
صخره نوردی تازه کارند, احتمال آسیب, بخصوص به انگشتان و دستها است.
تکرا ر و شدت صدمات در صخره نوردی به
بسیاری از متغیرها
بستگی دارد, مانند تجربه, موقعیت
صخــــره
نورد( حرفه أی,
تازه کار ), نوع
صعــود,
اقدامــات
پیشگـــــرانه
أی که به عمل
آمده است و معالجات و مراقبتهای
انجام شده بعد از جراحت
. متداول ترین صدمات در صخره نوردی در
پائین ذکر شده اند.
مشــــــکلات
( حفــره
آرنجی ) Cubital Fossa
وقتی اتفــاق
می افتد که در حین
کشیــدن
وزن بـــدن
به بالا,, فشـــــار
در
عضلات
Brachialis
و Biceps Brachii
قرار دارد. این می توانــد
در تاندونهای
اتصال دهنــــده
عضله منجر به آسیب و التهاب
شود.
( شکل 1 )
التهاب
غضروف کناری(آرنج ) Lateral Epicondylitis,
التهـــاب
خارجی ترین تاندونها
است که عضلات ساعــد
دست را به
آرنــــج
پیونـــد
میدهد این تاندونها
به دست اجازه کشیده
شدن می دهند.
( شکل 2 )
آسیب دیدن
لیگامان کششی همراه انگشت
لیگامـــان
کششی برای حمــــایت
از مفصـــل
انگشتــــان
است
(لیگامانها
بافتهایی هستند که استخوانها را به هم متصل می کنند).
آسیب به این لیگامانها, معمولأ در اثر
گرفتن کمـک
مورد نیاز از یک
انگشت, برای تحمل در صد زیادی از وزن
بــــدن
حادث می شود.
Interphalangeal (IP ) Effusion
مفصل, یک التهاب مفصل انگشت
و ازدیاد مایع در کپسول مفصلی است که
می تواند به بیمــــاری
آرتریت بیانجامد.
( شکل 3 )
انگشت صخره نوردان ممکن است در قسمت
قرقره أی تاندون خم کننده, تاندونهای محصور کننده و حفاظت کننده أی که مفصل انگشتان
را به هم متصل می کنند آسیب ببیند.
(شکل 4 )
سندروم
تونل کارپال,
وضعیتی است که در 25% از صخره نوردان دیده می شود که در آن عصب مدیان
Median
دست, تحت فشار قرار می گیرد و ایجاد درد و بیحسی می کند.
( شکل 5 )
آسیبهای سقوط ممکن است صرفأ از بودن
در ارتفاعات بالا ناشی شود که می تواند روی قدرت قضاوت و هماهنگی دست و چشم اثر
بگذارد و یا ممکن است از توجه کامل نداشتن به صعود و به کسانی که با شما صعود می
کنند, ناشی شود. عمومأ در کوهنوردانی که سقوط کرده اند, شکستگی های استخوان های
زانو و استخوان ساق پا دیده شده است. در بعضی موارد سقوط می تواند به آسیب دیدگی
شدید سر, گردن و پشت منجر شود و در نتیجه باعث ضعف قوای جسمانی و مرگ گردد.
آیا این آسیبها قابل پیشگیری هستند
مانند تمام ورزشها, کار کشیدن بیش از
حد, از یک قسمت از بدن, می تواند منجر به آسیب شود. رعایت اقدامات پیش گیرنده,
مانند استفاده از تکنیکهای صعود, که در یک زمان, فشار زیادی روی یک دست یا انگشت,
نمی آورد, می تواند در جلوگیری از آسیبها نقش مهمی بازی کند. بسیاری از سالنها(
باشگاهها ) در امکانات صعودشان از گیره های بزرگی استفاده می کنند که به شما اجازه
می دهد در حالی که فشار کمی روی انگشتانتان وارد می کنید, گیره های خوبی را بگیرید.
صعود کنندگان باید بین صعودهایشان
وقفه هایی برای استراحت و برگشت به حالت طبیعی ( تجدید قوا ) ایجاد کنند.
به خاطر داشته باشید دوره های تکنیکی
و تکنیکهای مربوط به صخره نوردی بسیاری وجود دارند که قبل از انجام حتی ساده ترین
صعودها باید به خوبی آموخته شوند. صخره نوردان تازه کار باید با صعودهای ابتدایی و
پایه أی شروع کنند, مانند تمرین سنگ کوتاه, (صعود افقی و فقط چند متری بالاتر از
زمین ) و تمرینهای شان را تا رسیدن به صعودهای کاملأ حرفه أی مانند سرطناب شدن در
مسیرهای بلند با درجه سختی بالا ( صعود روی دیواره های طبیعی که صدها متر از زمین
فاصله دارد ) ادامه دهند. یک راه خوب برای حرفه أی شدن در این صعودها تمرین در
باشگاه منطقه خودتان است آنجا می توانید دیواره های مختلف برای رده های مهارتی
مختلف پیدا کنید: دیواره های مبتدیان با گیره های نزدیک به هم, دیواره های مشکل تر
با گیره های پراکنده تری که صعود کنندگان را به چالشهای بیشتری دعوت می کنند.
فواید صخره نوردی
صخره نوردی می تواند به وسیله بیشتر گروههای سنی انجام پذیرد و
بدن سازی کاملأ خوبی را ارائه می دهد زیراکه بیشترین گروههای عضلانی را در بر می
گیرد. صخره نوردی می تواند به شما در ساختن اعتماد به نفستان, مهارت در حل کردن
مشکلات, تقویت و بالا بردن تمرکز ذهنیتان کمک کند. هزینه تجهیزات لازم برای یک صعود
کننده تازه کار در حدود 300 دلار است. شما می توانید با پیوستن به باشگاه صخره
نوردی منطقه تان یا تماس با یک مربی باتجربه صخره نوردی طبیعی در مورد این ورزش
بیشتر فرا بگیرید
انواع آسیبهایی که در صخره نوردی اتفاق می افتد بیشترین نگرانی برای کسانی که در صخره نوردی تازه کارند, احتمال آسیب, بخصوص به انگشتان و دستها است. تکرا ر و شدت صدمات در صخره نوردی به بسیاری از متغیرها بستگی دارد, مانند تجربه, موقعیت صخــــره نورد( حرفه أی, تازه کار ), نوع صعــود, اقدامــات پیشگـــــرانه أی که به عمل آمده است و معالجات و مراقبتهای انجام شده بعد از جراحت . متداول ترین صدمات در صخره نوردی در پائین ذکر شده اند. مشــــــکلات ( حفــره آرنجی ) Cubital Fossa وقتی اتفــاق می افتد که در حین کشیــدن وزن بـــدن به بالا,, فشـــــار در عضلات Brachialis و Biceps Brachii قرار دارد. این می توانــد در تاندونهای اتصال دهنــــده عضله منجر به آسیب و التهاب شود. ( شکل 1 ) التهاب غضروف کناری(آرنج ) Lateral Epicondylitis, التهـــاب خارجی ترین تاندونها است که عضلات ساعــد دست را به آرنــــج پیونـــد میدهد این تاندونها به دست اجازه کشیده شدن می دهند. ( شکل 2 ) آسیب دیدن لیگامان کششی همراه انگشت لیگامـــان کششی برای حمــــایت از مفصـــل انگشتــــان است (لیگامانها بافتهایی هستند که استخوانها را به هم متصل می کنند). آسیب به این لیگامانها, معمولأ در اثر گرفتن کمـک مورد نیاز از یک انگشت, برای تحمل در صد زیادی از وزن بــــدن حادث می شود. Interphalangeal (IP ) Effusion مفصل, یک التهاب مفصل انگشت و ازدیاد مایع در کپسول مفصلی است که می تواند به بیمــــاری آرتریت بیانجامد. ( شکل 3 ) انگشت صخره نوردان ممکن است در قسمت قرقره أی تاندون خم کننده, تاندونهای محصور کننده و حفاظت کننده أی که مفصل انگشتان را به هم متصل می کنند آسیب ببیند. (شکل 4 ) سندروم تونل کارپال, وضعیتی است که در 25% از صخره نوردان دیده می شود که در آن عصب مدیان Median دست, تحت فشار قرار می گیرد و ایجاد درد و بیحسی می کند. ( شکل 5 ) آسیبهای سقوط ممکن است صرفأ از بودن در ارتفاعات بالا ناشی شود که می تواند روی قدرت قضاوت و هماهنگی دست و چشم اثر بگذارد و یا ممکن است از توجه کامل نداشتن به صعود و به کسانی که با شما صعود می کنند, ناشی شود. عمومأ در کوهنوردانی که سقوط کرده اند, شکستگی های استخوان های زانو و استخوان ساق پا دیده شده است. در بعضی موارد سقوط می تواند به آسیب دیدگی شدید سر, گردن و پشت منجر شود و در نتیجه باعث ضعف قوای جسمانی و مرگ گردد. آیا این آسیبها قابل پیشگیری هستند مانند تمام ورزشها, کار کشیدن بیش از حد, از یک قسمت از بدن, می تواند منجر به آسیب شود. رعایت اقدامات پیش گیرنده, مانند استفاده از تکنیکهای صعود, که در یک زمان, فشار زیادی روی یک دست یا انگشت, نمی آورد, می تواند در جلوگیری از آسیبها نقش مهمی بازی کند. بسیاری از سالنها( باشگاهها ) در امکانات صعودشان از گیره های بزرگی استفاده می کنند که به شما اجازه می دهد در حالی که فشار کمی روی انگشتانتان وارد می کنید, گیره های خوبی را بگیرید. صعود کنندگان باید بین صعودهایشان وقفه هایی برای استراحت و برگشت به حالت طبیعی ( تجدید قوا ) ایجاد کنند. به خاطر داشته باشید دوره های تکنیکی و تکنیکهای مربوط به صخره نوردی بسیاری وجود دارند که قبل از انجام حتی ساده ترین صعودها باید به خوبی آموخته شوند. صخره نوردان تازه کار باید با صعودهای ابتدایی و پایه أی شروع کنند, مانند تمرین سنگ کوتاه, (صعود افقی و فقط چند متری بالاتر از زمین ) و تمرینهای شان را تا رسیدن به صعودهای کاملأ حرفه أی مانند سرطناب شدن در مسیرهای بلند با درجه سختی بالا ( صعود روی دیواره های طبیعی که صدها متر از زمین فاصله دارد ) ادامه دهند. یک راه خوب برای حرفه أی شدن در این صعودها تمرین در باشگاه منطقه خودتان است آنجا می توانید دیواره های مختلف برای رده های مهارتی مختلف پیدا کنید: دیواره های مبتدیان با گیره های نزدیک به هم, دیواره های مشکل تر با گیره های پراکنده تری که صعود کنندگان را به چالشهای بیشتری دعوت می کنند. فواید صخره نوردی صخره نوردی می تواند به وسیله بیشتر گروههای سنی انجام پذیرد و بدن سازی کاملأ خوبی را ارائه می دهد زیراکه بیشترین گروههای عضلانی را در بر می گیرد. صخره نوردی می تواند به شما در ساختن اعتماد به نفستان, مهارت در حل کردن مشکلات, تقویت و بالا بردن تمرکز ذهنیتان کمک کند. هزینه تجهیزات لازم برای یک صعود کننده تازه کار در حدود 300 دلار است. شما می توانید با پیوستن به باشگاه صخره نوردی منطقه تان یا تماس با یک مربی باتجربه صخره نوردی طبیعی در مورد این ورزش بیشتر فرا بگیرید
