خوردن هشت لیوان آب در روز فایده سلامتی ندارد

مقالات آموزشی: کوله پشتی

در میان وسایل کوهنوردی پس از کفش مهمترین وسیله کوله پشتی می باشد ؛ چون تمام وسایل مورد نیاز کوهنورد برای صعود و فرود و شب خوابی در درون آن قرار می گیرد . کوله ها از زمان قدیم تاکنون دستخوش تغییرات فراوانی شده اند ؛ بطوریکه امروزه اگر برای اولین بار برای خرید کوله به یک فروشگاه وسایل کوه بروید شاید از دیدن سایزها و رنگها و اشکال مختلف آنها سرتان گیج رود ! بنابراین لازم است با مشورت یک فرد خبره و باتوجه به نیازتان کوله ای مناسب اختیار کنید تا همیشه و در همه حال بهترین همدم شما باشد چون اگر شکل و اندازه کوله مناسب بدن و برنامه شما نباشد ممکن است بر اثر فشارهای وارده بر شانه و ستون مهره ها برای همیشه از کوله و کوهنوردی و حتی از زندگی سیر شوید .
برخی از کوله های قدیمی که امروزه نیز گاها استفاده می شوند دارای یک زین فلزی در خارج از کوله هستند که با پشت فرد در تماس است و چون بار را به تناسب بین شانه و پشت و کفل تقسیم می کند برای بارکشی های سنگین و حتی در موارد اظطراری برای حمل مجروح مناسب است . اشکال این کوله ها وزن بیشتر و ارتفاع و پهنای زیاد است . چون در مسیرهای تنگ یا دارای شاخه های درخت و یا سنگنوردی باید از کوله های باریکی استفاده کرد که عرض آن بیشتر از بدن نباشد . کوله های قدیمی دارای جیب هایی نیز در پشت و طرفین هستند که می توانید وسایل ضروری و دم دست را در آنها قرار دهید . ولی کوله های جدیدتر که بیشتر برای برنامه های فنی و یا زمستانی بکار می روند بجای جیب های بیرونی دارای یک جیب بزرگ در روی سر کوله هستند و بعضا نیز در بخش انتهایی کوله محفظه ای را جداکرده اند که دارای زیپ است و می توان برای وسایل ضروری و یا کیسه خواب از آن استفاده کرد ؛ در دوطرف و پشت کوله نیز بندهایی برای بستن وسایلی مانند فوم / زیر انداز و کلنگ و باتوم و کرامپون و ... تعبیه شده است .
جنس کوله ها معمولا صد درصد ضد آب است که در انواع جدید از پارچه های گورتکس که سبکتر نیز هستند استفاده می شود . رنگ کوله نیز مانند لباسها باید بشکلی باشد که متضاد با محیط برنامه موردنظر شما باشد تا از دور کاملا به چشم بیاید که این مسئله در صورت گم شدن و یا مجروح و زمینگیر شدن به جستجوگران کمک زیادی می نماید . بنابراین کوله ها معمولا به رنگ های قرمز و زرد و آبی ساخته می شوند .
نوعی از کوله ها که به رنگ سبز و یا پلنگی هستند مخصوص شکارچیان و یا سربازان است که می خواهند در استتار باشند .
اندازه کوله ها را برحسب فضای داخل آن و با واحد لیتر اندازه گیری می نمایند که معمولا از 30 تا 100 لیتر متفاوت است . کوله های 30 لیتری برای برنامه های یک روزه بدون وسایل خواب و یا دوچرخه سواری مناسب هستند که البته نوع مخصوص دوچرخه آن دارای بندک نبوده و در آن نیز با یک زیپ بزرگ نیم دایره باز می شود . همیشه کوله ای را انتخاب کنید که پس از قرار گرفتن تمام وسایل دیگر فضایی خالی نداشته باشد تا شکیل و خوش فرم به پشتتان بنشیند . اگر کوله بزرگتر باشد از فرم خارج شده و با لنگر انداختن موجب خستگی و آزار شما میشود و اگر کوچکتر هم باشد که مجبورید مقدار زیادی از وسایل را به دور کوله آویزان کنید و یا در دست بگیرید .
نوعی کوله نیز طراحی شده است که مخصوص حمل کودک است و علاوه بر جای مخصوص نشستن کوک که در حمایت هم باشد و سقوط نکند دارای تعدادی جیب نیز برای وسایل ضروری است ، امروزه کوله های مخصوصی نیز برای نوجوانان و بانوان ساخته می شود که متناسب با فیزیک بدنی آنهاست .
بخشی از کوله که با پشت فرد در تماس است شاید مهمترین بخش باشد که باید مانع از چسبیدن کوله به پشت و عرق کردن شود . کوله ها معمولا بند بزرگی در قسمت پایین دارند که بدور کمر پیچیده می شود و در حفظ تعادل موثر است . برخی نیز دارای بندکی مشابه و در جلوی سینه هستند که تعادل بالای کوله را حفظ می کند ولی موقع صعود که تنفس و حرکت سینه زیاد و سریع است بهتر است که بسته نشود و فقط موقع پایین آمدن آنرا ببندید .
کوله های باریک و لوله ای شکلی با جنس ضخیم نیز برای غارنوردی و آبشارنوردی ( دره نوردی ) ساخته شده اند که مناسب مسیرهای تنگ و خیس و خشن است .
موقع چیدن کوله وسایل سخت و فلزی را در تماس با بدنه کوله قرار ندهید که اگر در پشتتان باشد باعث آزار و اگر در اطراف باشد بر اثر کشیده شدن کوله به در و دیوار باعث پارگی کوله می شود . وسایل را طوری بچینید که سنگین تر ها در نزدیک پشت و بالای کوله باشند و همچنین وسایل را به ترتیب استفاده داخل کوله قرار دهید . در یک کلام کوله چینی خود یک هنر است که با تمرین در شرایط مختلف روز و شب و هوای سرد و گرم و با دستکش های کلفت و ... بدست می آید . جای وسایل را کاملا بخاطر داشته باشید تا با چشم بسته هم بتوانید وسیله مورد نظر را بیابید ! مواد سوختی را در ظروف با در محکم و چند لایه پلاستیک قرار دهید تا نشت آن باعث خرابی کوله و لباس و غذاها نشود .
توصیه : در خرید کوله و همه وسایل کوهنوردی چون با آسایش و حتی جان شما سروکار دارد به قیمت فکر نکنید و بیشتر به کیفیت و دوام و راحتی و وزن کم آن بها دهید ؛ همچنین وسایل خود را تخصصی نمایید و بدنبال کوله ای برای همه برنامه ها و یا کفشی برای همه فصول نباشید .
کلام آخر هم این که بقول معروف باید چند تا کوله را کهنه و یا پاره کنید تا بتوانید کوله مناسب خود را پیدا کنی

تغذیه درورزش صخره نوردی

تغذیه درورزش صخره نوردی

افرادی که به ورزش صخره نوردی می پردازند،در اغلب موارد تا حد امکان باید غذاهای کامل را انتخاب کنند. به کار بردن غذاهای کامل (غذاهای تصفیه نشده ،یعنی غذاهای حاوی سبوس) منجر می شود که فیبر، ویتامین، مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها از طریق غذاهای مختلف که در طول روز انتخاب می شوند برآورده شوند. غذاهای تصفیه شده، عاری از مواد معدنی و مواد مغذی مهم مانند ویتامین های گروه B می باشند. با مصرف غذاهای تصفیه شده شما فقط مقداری کالری بدست می آورید .

انرژی روزانه مورد نیاز شما، بستگی به مقدار زمانی که شما صرف ورزش صخره نوردی یا سایر ورزشها در طول هفته می کنید، دارد. اگر شما در طول هفته 3 یا 4 روز ( در مجموع 25- 18 ساعت) صرف انجام فعالیت های ورزشی می کنید باید بدین طریق انرژی مورد نیاز خود را محاسبه کنید:

1- وزن خود را (برحسب پوند) در 14ضرب کنید که حاصل این ضرب، مقدار انرژی مورد نیاز شما در حالت استراحت می باشد. (هر یک کیلوگرم معادل 2/2 پوند است)

2- عدد فوق را در 30 درصد ضرب نمایید.

3- سپس عدد بدست آمده را با انرژی مورد نیاز در حالت استراحت جمع کنید. عدد بدست آمده انرژی مورد نیاز شما در طول یک روز است.

میزان انرژی مورد نیازشما حتی درروزهایی که صخره نوردی یا فعالیت ورزشی انجام نمی دهید، نیزیکسان است.این هم بدین دلیل است که، شما باید مقادیر کافی چربی، پروتئین،کربوهیدرات را برای بدن خودتأمین کنید ،تا قوی و سالم باقی بمانید. اگر فعالیت ورزشی شما شامل هفته به هفته است، غذای شما می تواند از یک روز به روز دیگر ثابت باقی بماند بدون توجه به اینکه شما در طول آن روز صخره نوردی انجام می دهید یا خیر. یک یا دو روز طول می کشد تا ذخیره گلیکوژن تخلیه شده دوباره تامین شود. بنابراین دریافت غذای خود را به طور ثابت نگه دارید.

رژیم غذایی صحیح باید شامل مقادیر متعادل کربوهیدرات، چربی و پروتئین باشد. به طور کلی، روی هم رفته فرد صخره نورد باید 50 تا 55 درصد انرژی مورد نیازش را از کربوهیدرات، 18 تا 20 درصد را از پروتئین و 30 درصد رااز چربی به دست آورد: بهترین راه برای جلوگیری از اتلاف وقت جهت محاسبه این درصد ها این است که بشقاب خود را بدین روش به بخشهای مختلف تقسیم کنید، یعنی یک سوم آن را بوسیله کربوهیدراتهای پیچیده (نان، غلات کامل، سیب زمینی، برنج، ماکارونی)، ¼ آن را بوسیله پروتئین و مقدار باقی مانده را بوسیله چربیهای مفید (روغن زیتون و گردو) پر کنید.

مغزها می توانند به عنوان میان وعده مصرف شوند که مصرف اینگونه مواد باعث می شود که شما به سرعت به حالت قبل از هیپوگلیسمی بر گردید.

در برخی از ورزشکاران که چربی کمتر ازمقدارمورد نیازشان مصرف می کنند ،سیستم ایمنی با خطرمواجهه می شود. برای تقویت سیستم ایمنی هر روز حدود 5-3 گرم از اسیدهای چرب امگا-3 در کنار سایر چربی ها دریافت کنید. منابع خوب امگا - 3 شامل ماهی، روغن بذرک، روغن کانولا، روغن بوته شاهدانه، زرده تخم مرغ امگا-3، تخمه کدو، گردو یا روغن گردو و جوانه گندم می باشند. همچنین کاهش مصرف چربی های حاوی اسیدهای چرب امگا-6 به عنوان مثال، روغن کنجد، روغن ذرت، روغن آفتاب گردان، تخمه ها و مایونز توصیه می شود. هیپو گلیسمی ( پایین آمدن قند خون از سطح نرمال) ممکن است بزرگترین کاهش مواد مغذی در بیشتر ورزشکاران باشد. زمانی که قند خون شما پایین تر از سطح قند خون طبیعی باشد، در حدود 40 درصد قند خون شما به سمت مغز می رود. در نتیجه شما عصبی، تند خو، افسرده، بی ثبات، خسته، مأیوس و بی حال می شوید. برای مقابله با هیپوگلیسمی( جهت برقراری قند خون در سطح نرمال)، توصیه می شود که 5 یا 6 وعده غذایی (منتها در مقیاس کوچکتر) در طول روز خورده شود. انتخاب غذاها باید هوشیارانه صورت گیرد. شما می توانید برای صبحانه ماست به همراه میوه و مغزها یا حتی ساندویچ تن ماهی به همراه نان گندم کامل(منظور نان گندمی است که سبوس داشته باشد) مصرف کنید. می توانید یک یا دو میان وعده به همراه خود در هنگام بالا رفتن از صخره داشته باشید. مخلوط خشکبار و مغزها می توانند به عنوان میان وعده مصرف شوند که مصرف اینگونه مواد باعث می شود که شما به سرعت به حالت قبل از هیپوگلیسمی بر گردید. مغزها مقداری انرژی به شما می دهند که این انرژی از چربی و پروتئین موجود در مغزها بدست می آید. همچنین باید میان وعده یا وعده غذایی شامل کربوهیدرات و پروتئین، در فاصله 90-15 دقیقه بعد از انجام فعالیت ورزشی مصرف شود. مصرف اینگونه مواد باعث برگرداندن گلیکوژن مصرف شده ماهیچه می شود. همچنین باعث می شود که سطح قند خون ثابت باقی بماند.

خرید کتاب از فروشگاه اینترنتی تبیان:

آب و سلامتی انسان - ناشر: رامرنگ

52 راز طول عمر و تندرستی - ناشر: پیکان

اصول تغذیه و مواد غذایی - ناشر: دانشگاه تهران

راهنمای رژیم درمانی - ناشر: سالمی

منبع:WWW.ROCKYMOUNTAINSPORTS.COM/STORY.CFM?STORY_ID=10517&PAGEID=4811

ترجمه: کارشناس تغذیه تبیان

انواع آسیبهایی که در صخره نوردی اتفاق می

انواع آسیبهایی که در صخره نوردی اتفاق می افتد بیشترین نگرانی برای کسانی که در صخره نوردی تازه کارند, احتمال آسیب, بخصوص به انگشتان و دستها است. تکرا ر و شدت صدمات در صخره نوردی به بسیاری از متغیرها بستگی دارد, مانند تجربه, موقعیت صخــــره نورد( حرفه أی, تازه کار ), نوع صعــود, اقدامــات پیشگـــــرانه أی که به عمل آمده است و معالجات و مراقبتهای انجام شده بعد از جراحت . متداول ترین صدمات در صخره نوردی در پائین ذکر شده اند. مشــــــکلات ( حفــره آرنجی ) Cubital Fossa وقتی اتفــاق می افتد که در حین کشیــدن وزن بـــدن به بالا,, فشـــــار در عضلات Brachialis و Biceps Brachii قرار دارد. این می توانــد در تاندونهای اتصال دهنــــده عضله منجر به آسیب و التهاب شود. ( شکل 1 ) التهاب غضروف کناری(آرنج ) Lateral Epicondylitis, التهـــاب خارجی ترین تاندونها است که عضلات ساعــد دست را به آرنــــج پیونـــد میدهد این تاندونها به دست اجازه کشیده شدن می دهند. ( شکل 2 ) آسیب دیدن لیگامان کششی همراه انگشت لیگامـــان کششی برای حمــــایت از مفصـــل انگشتــــان است (لیگامانها بافتهایی هستند که استخوانها را به هم متصل می کنند). آسیب به این لیگامانها, معمولأ در اثر گرفتن کمـک مورد نیاز از یک انگشت, برای تحمل در صد زیادی از وزن بــــدن حادث می شود. Interphalangeal (IP ) Effusion مفصل, یک التهاب مفصل انگشت و ازدیاد مایع در کپسول مفصلی است که می تواند به بیمــــاری آرتریت بیانجامد. ( شکل 3 ) انگشت صخره نوردان ممکن است در قسمت قرقره أی تاندون خم کننده, تاندونهای محصور کننده و حفاظت کننده أی که مفصل انگشتان را به هم متصل می کنند آسیب ببیند. (شکل 4 ) سندروم تونل کارپال, وضعیتی است که در 25% از صخره نوردان دیده می شود که در آن عصب مدیان Median دست, تحت فشار قرار می گیرد و ایجاد درد و بیحسی می کند. ( شکل 5 ) آسیبهای سقوط ممکن است صرفأ از بودن در ارتفاعات بالا ناشی شود که می تواند روی قدرت قضاوت و هماهنگی دست و چشم اثر بگذارد و یا ممکن است از توجه کامل نداشتن به صعود و به کسانی که با شما صعود می کنند, ناشی شود. عمومأ در کوهنوردانی که سقوط کرده اند, شکستگی های استخوان های زانو و استخوان ساق پا دیده شده است. در بعضی موارد سقوط می تواند به آسیب دیدگی شدید سر, گردن و پشت منجر شود و در نتیجه باعث ضعف قوای جسمانی و مرگ گردد. آیا این آسیبها قابل پیشگیری هستند مانند تمام ورزشها, کار کشیدن بیش از حد, از یک قسمت از بدن, می تواند منجر به آسیب شود. رعایت اقدامات پیش گیرنده, مانند استفاده از تکنیکهای صعود, که در یک زمان, فشار زیادی روی یک دست یا انگشت, نمی آورد, می تواند در جلوگیری از آسیبها نقش مهمی بازی کند. بسیاری از سالنها( باشگاهها ) در امکانات صعودشان از گیره های بزرگی استفاده می کنند که به شما اجازه می دهد در حالی که فشار کمی روی انگشتانتان وارد می کنید, گیره های خوبی را بگیرید. صعود کنندگان باید بین صعودهایشان وقفه هایی برای استراحت و برگشت به حالت طبیعی ( تجدید قوا ) ایجاد کنند. به خاطر داشته باشید دوره های تکنیکی و تکنیکهای مربوط به صخره نوردی بسیاری وجود دارند که قبل از انجام حتی ساده ترین صعودها باید به خوبی آموخته شوند. صخره نوردان تازه کار باید با صعودهای ابتدایی و پایه أی شروع کنند, مانند تمرین سنگ کوتاه, (صعود افقی و فقط چند متری بالاتر از زمین ) و تمرینهای شان را تا رسیدن به صعودهای کاملأ حرفه أی مانند سرطناب شدن در مسیرهای بلند با درجه سختی بالا ( صعود روی دیواره های طبیعی که صدها متر از زمین فاصله دارد ) ادامه دهند. یک راه خوب برای حرفه أی شدن در این صعودها تمرین در باشگاه منطقه خودتان است آنجا می توانید دیواره های مختلف برای رده های مهارتی مختلف پیدا کنید: دیواره های مبتدیان با گیره های نزدیک به هم, دیواره های مشکل تر با گیره های پراکنده تری که صعود کنندگان را به چالشهای بیشتری دعوت می کنند. فواید صخره نوردی صخره نوردی می تواند به وسیله بیشتر گروههای سنی انجام پذیرد و بدن سازی کاملأ خوبی را ارائه می دهد زیراکه بیشترین گروههای عضلانی را در بر می گیرد. صخره نوردی می تواند به شما در ساختن اعتماد به نفستان, مهارت در حل کردن مشکلات, تقویت و بالا بردن تمرکز ذهنیتان کمک کند. هزینه تجهیزات لازم برای یک صعود کننده تازه کار در حدود 300 دلار است. شما می توانید با پیوستن به باشگاه صخره نوردی منطقه تان یا تماس با یک مربی باتجربه صخره نوردی طبیعی در مورد این ورزش بیشتر فرا بگیرید
انواع آسیبهایی که در صخره نوردی اتفاق می
افتد

بیشترین نگرانی برای کسانی که در
صخره نوردی تازه کارند, احتمال آسیب, بخصوص به انگشتان و دستها است.

تکرا ر و شدت صدمات در صخره نوردی به
بسیاری از متغیرها

بستگی دارد, مانند تجربه, موقعیت
صخــــره
نورد( حرفه أی,

تازه کار ), نوع
صعــود,
اقدامــات
پیشگـــــرانه
أی که به عمل

آمده است و معالجات و مراقبتهای
انجام شده بعد از جراحت

. متداول ترین صدمات در صخره نوردی در
پائین ذکر شده اند.

مشــــــکلات
( حفــره
آرنجی ) Cubital Fossa
وقتی اتفــاق

می افتد که در حین
کشیــدن
وزن بـــدن
به بالا,, فشـــــار
در

عضلات
Brachialis
و Biceps Brachii
قرار دارد. این می توانــد

در تاندونهای
اتصال دهنــــده
عضله منجر به آسیب و التهاب

شود.

( شکل 1 )

التهاب
غضروف کناری(آرنج ) Lateral Epicondylitis,
التهـــاب

خارجی ترین تاندونها
است که عضلات ساعــد
دست را به

آرنــــج
پیونـــد
میدهد این تاندونها
به دست اجازه کشیده

شدن می دهند.

( شکل 2 )

آسیب دیدن
لیگامان کششی همراه انگشت

لیگامـــان
کششی برای حمــــایت
از مفصـــل
انگشتــــان
است

(لیگامانها
بافتهایی هستند که استخوانها را به هم متصل می کنند).

آسیب به این لیگامانها, معمولأ در اثر
گرفتن کمـک
مورد نیاز از یک

انگشت, برای تحمل در صد زیادی از وزن
بــــدن
حادث می شود.

Interphalangeal (IP ) Effusion
مفصل, یک التهاب مفصل انگشت

و ازدیاد مایع در کپسول مفصلی است که
می تواند به بیمــــاری

آرتریت بیانجامد.

( شکل 3 )

انگشت صخره نوردان ممکن است در قسمت
قرقره أی تاندون خم کننده, تاندونهای محصور کننده و حفاظت کننده أی که مفصل انگشتان
را به هم متصل می کنند آسیب ببیند.

(شکل 4 )

سندروم
تونل کارپال,
وضعیتی است که در 25% از صخره نوردان دیده می شود که در آن عصب مدیان
Median
دست, تحت فشار قرار می گیرد و ایجاد درد و بیحسی می کند.

( شکل 5 )

آسیبهای سقوط ممکن است صرفأ از بودن
در ارتفاعات بالا ناشی شود که می تواند روی قدرت قضاوت و هماهنگی دست و چشم اثر
بگذارد و یا ممکن است از توجه کامل نداشتن به صعود و به کسانی که با شما صعود می
کنند, ناشی شود. عمومأ در کوهنوردانی که سقوط کرده اند, شکستگی های استخوان های
زانو و استخوان ساق پا دیده شده است. در بعضی موارد سقوط می تواند به آسیب دیدگی
شدید سر, گردن و پشت منجر شود و در نتیجه باعث ضعف قوای جسمانی و مرگ گردد.

آیا این آسیبها قابل پیشگیری هستند

مانند تمام ورزشها, کار کشیدن بیش از
حد, از یک قسمت از بدن, می تواند منجر به آسیب شود. رعایت اقدامات پیش گیرنده,
مانند استفاده از تکنیکهای صعود, که در یک زمان, فشار زیادی روی یک دست یا انگشت,
نمی آورد, می تواند در جلوگیری از آسیبها نقش مهمی بازی کند. بسیاری از سالنها(
باشگاهها ) در امکانات صعودشان از گیره های بزرگی استفاده می کنند که به شما اجازه
می دهد در حالی که فشار کمی روی انگشتانتان وارد می کنید, گیره های خوبی را بگیرید.

صعود کنندگان باید بین صعودهایشان
وقفه هایی برای استراحت و برگشت به حالت طبیعی ( تجدید قوا ) ایجاد کنند.

به خاطر داشته باشید دوره های تکنیکی
و تکنیکهای مربوط به صخره نوردی بسیاری وجود دارند که قبل از انجام حتی ساده ترین
صعودها باید به خوبی آموخته شوند. صخره نوردان تازه کار باید با صعودهای ابتدایی و
پایه أی شروع کنند, مانند تمرین سنگ کوتاه, (صعود افقی و فقط چند متری بالاتر از
زمین ) و تمرینهای شان را تا رسیدن به صعودهای کاملأ حرفه أی مانند سرطناب شدن در
مسیرهای بلند با درجه سختی بالا ( صعود روی دیواره های طبیعی که صدها متر از زمین
فاصله دارد ) ادامه دهند. یک راه خوب برای حرفه أی شدن در این صعودها تمرین در
باشگاه منطقه خودتان است آنجا می توانید دیواره های مختلف برای رده های مهارتی
مختلف پیدا کنید: دیواره های مبتدیان با گیره های نزدیک به هم, دیواره های مشکل تر
با گیره های پراکنده تری که صعود کنندگان را به چالشهای بیشتری دعوت می کنند.

فواید صخره نوردی

صخره نوردی می تواند به وسیله بیشتر گروههای سنی انجام پذیرد و
بدن سازی کاملأ خوبی را ارائه می دهد زیراکه بیشترین گروههای عضلانی را در بر می
گیرد. صخره نوردی می تواند به شما در ساختن اعتماد به نفستان, مهارت در حل کردن
مشکلات, تقویت و بالا بردن تمرکز ذهنیتان کمک کند. هزینه تجهیزات لازم برای یک صعود
کننده تازه کار در حدود 300 دلار است. شما می توانید با پیوستن به باشگاه صخره
نوردی منطقه تان یا تماس با یک مربی باتجربه صخره نوردی طبیعی در مورد این ورزش
بیشتر فرا بگیرید

انواع آسیبهایی که در صخره نوردی اتفاق می افتد بیشترین نگرانی برای کسانی که در صخره نوردی تازه کارند, احتمال آسیب, بخصوص به انگشتان و دستها است. تکرا ر و شدت صدمات در صخره نوردی به بسیاری از متغیرها بستگی دارد, مانند تجربه, موقعیت صخــــره نورد( حرفه أی, تازه کار ), نوع صعــود, اقدامــات پیشگـــــرانه أی که به عمل آمده است و معالجات و مراقبتهای انجام شده بعد از جراحت . متداول ترین صدمات در صخره نوردی در پائین ذکر شده اند. مشــــــکلات ( حفــره آرنجی ) Cubital Fossa وقتی اتفــاق می افتد که در حین کشیــدن وزن بـــدن به بالا,, فشـــــار در عضلات Brachialis و Biceps Brachii قرار دارد. این می توانــد در تاندونهای اتصال دهنــــده عضله منجر به آسیب و التهاب شود. ( شکل 1 ) التهاب غضروف کناری(آرنج ) Lateral Epicondylitis, التهـــاب خارجی ترین تاندونها است که عضلات ساعــد دست را به آرنــــج پیونـــد میدهد این تاندونها به دست اجازه کشیده شدن می دهند. ( شکل 2 ) آسیب دیدن لیگامان کششی همراه انگشت لیگامـــان کششی برای حمــــایت از مفصـــل انگشتــــان است (لیگامانها بافتهایی هستند که استخوانها را به هم متصل می کنند). آسیب به این لیگامانها, معمولأ در اثر گرفتن کمـک مورد نیاز از یک انگشت, برای تحمل در صد زیادی از وزن بــــدن حادث می شود. Interphalangeal (IP ) Effusion مفصل, یک التهاب مفصل انگشت و ازدیاد مایع در کپسول مفصلی است که می تواند به بیمــــاری آرتریت بیانجامد. ( شکل 3 ) انگشت صخره نوردان ممکن است در قسمت قرقره أی تاندون خم کننده, تاندونهای محصور کننده و حفاظت کننده أی که مفصل انگشتان را به هم متصل می کنند آسیب ببیند. (شکل 4 ) سندروم تونل کارپال, وضعیتی است که در 25% از صخره نوردان دیده می شود که در آن عصب مدیان Median دست, تحت فشار قرار می گیرد و ایجاد درد و بیحسی می کند. ( شکل 5 ) آسیبهای سقوط ممکن است صرفأ از بودن در ارتفاعات بالا ناشی شود که می تواند روی قدرت قضاوت و هماهنگی دست و چشم اثر بگذارد و یا ممکن است از توجه کامل نداشتن به صعود و به کسانی که با شما صعود می کنند, ناشی شود. عمومأ در کوهنوردانی که سقوط کرده اند, شکستگی های استخوان های زانو و استخوان ساق پا دیده شده است. در بعضی موارد سقوط می تواند به آسیب دیدگی شدید سر, گردن و پشت منجر شود و در نتیجه باعث ضعف قوای جسمانی و مرگ گردد. آیا این آسیبها قابل پیشگیری هستند مانند تمام ورزشها, کار کشیدن بیش از حد, از یک قسمت از بدن, می تواند منجر به آسیب شود. رعایت اقدامات پیش گیرنده, مانند استفاده از تکنیکهای صعود, که در یک زمان, فشار زیادی روی یک دست یا انگشت, نمی آورد, می تواند در جلوگیری از آسیبها نقش مهمی بازی کند. بسیاری از سالنها( باشگاهها ) در امکانات صعودشان از گیره های بزرگی استفاده می کنند که به شما اجازه می دهد در حالی که فشار کمی روی انگشتانتان وارد می کنید, گیره های خوبی را بگیرید. صعود کنندگان باید بین صعودهایشان وقفه هایی برای استراحت و برگشت به حالت طبیعی ( تجدید قوا ) ایجاد کنند. به خاطر داشته باشید دوره های تکنیکی و تکنیکهای مربوط به صخره نوردی بسیاری وجود دارند که قبل از انجام حتی ساده ترین صعودها باید به خوبی آموخته شوند. صخره نوردان تازه کار باید با صعودهای ابتدایی و پایه أی شروع کنند, مانند تمرین سنگ کوتاه, (صعود افقی و فقط چند متری بالاتر از زمین ) و تمرینهای شان را تا رسیدن به صعودهای کاملأ حرفه أی مانند سرطناب شدن در مسیرهای بلند با درجه سختی بالا ( صعود روی دیواره های طبیعی که صدها متر از زمین فاصله دارد ) ادامه دهند. یک راه خوب برای حرفه أی شدن در این صعودها تمرین در باشگاه منطقه خودتان است آنجا می توانید دیواره های مختلف برای رده های مهارتی مختلف پیدا کنید: دیواره های مبتدیان با گیره های نزدیک به هم, دیواره های مشکل تر با گیره های پراکنده تری که صعود کنندگان را به چالشهای بیشتری دعوت می کنند. فواید صخره نوردی صخره نوردی می تواند به وسیله بیشتر گروههای سنی انجام پذیرد و بدن سازی کاملأ خوبی را ارائه می دهد زیراکه بیشترین گروههای عضلانی را در بر می گیرد. صخره نوردی می تواند به شما در ساختن اعتماد به نفستان, مهارت در حل کردن مشکلات, تقویت و بالا بردن تمرکز ذهنیتان کمک کند. هزینه تجهیزات لازم برای یک صعود کننده تازه کار در حدود 300 دلار است. شما می توانید با پیوستن به باشگاه صخره نوردی منطقه تان یا تماس با یک مربی باتجربه صخره نوردی طبیعی در مورد این ورزش بیشتر فرا بگیرید

پیش نیازهای صخره نوردی

<P align=center><A href="http://aks2aks.parsiblog.com/" target=_blank><FONT color=#000040><IMG alt="دنبال چی می گردی" src="http://i29.tinypic.com/16kc8lg.gif" border=0></FONT></A></P>

صخره نوردی یک ورزش جدی و بسیار انرژی بر است. شما باید کمر, شانه, ران و دستهای بسیار قوی داشته باشید آمادگی ذهنی نیز به همین اندازه مهم است که البته, بعضی از صعود کننده ها ممکن است به این امر آگاه نباشند برای مثال شما باید نسبت به بدنتان کاملأ آگاه باشید بطوری که قبل از انجام حرکت بعدی تان بدانید که دستها و پاهایتان دقیقأ کجا هستند. همچنین, شما باید توانایی تمرکز روی چالش هایی که در حین کوشش برای حفظ تعادل و ایجاد وضعیت مناسب برای حرکت بعدی تان مکررأ اتفاق می افتد را داشته باشید.

<P align=center><A href="http://aks2aks.parsiblog.com/" target=_blank><FONT color=#000040><IMG alt="دنبال چی می گردی" src="http://i29.tinypic.com/16kc8lg.gif" border=0></FONT></A></P> 

تصاویری از کوه اورست

تصاویری از کوه اورست

منبع : www.ericbolz.com

تمام تصاویر کوه اورست در این صفحه توسط اریک بولز برداشته شده اند. در طول چندین سال به تمام جوانب کوه اورست راه پیمایی کرده است و این تصاویر را برای بهره مندی شما ارسال کرده است. تمام این عکس ها با دوربین Canon Elan II (28-138 Ultrasonic IS Lens) با استفاده از فیلم اسلاید Kodak E100S برداشته شده اند.

تصویری از کوه اورست از قله گوکیو ری ( در نپال)

تصویری از کوه اورست از داخل کیسه خواب در چادرم در روی یخچال کانگ شونگ . این اولین چشم انداز من از کوه اورست از یخچال کانگ شونگ است چون ابرها دید ما را در ورود به اینجا گرفته بود.

تصویری از کوه اورست کمی بعد از صبح از یخچال کانگ شونگ .

این تصویر کمی بعد از صبح از یخچال کانگ شونگ گرفته شده است.

تصویری از کوه اورست از Rangpuk Monastery در اوایل صبح .

تصویری از کوه اورست از کمپ اصلی در سمت شمال (تبت ).

تصویری از کوه اورست از Ding boche نپال در هنگام غروب .

پاسگاه خبری بینا لود

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

کلیک کن؟؟؟ لینک مفید
[عناوین آرشیوشده]